Yargıtay 2. Hukuk Dairesi

YARGITAY 2. Hukuk Dairesi ESAS: 2015/10411KARAR: 2016/225
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden, davalı erkek tarafından ise; yoksulluk nafakası, ziynet alacağı, vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 
b-Yapılan araştırma ve toplanan delillerden, davacı kadının ev hanımı olduğu, ancak babasından intikal eden adına kayıtlı birden fazla taşınmazın bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, ilgili tapu kayıtları getirtilip, taşınmazların bedeli ile kira geliri, kirada değilse kiraya verilmesi durumunda getireceği kira gelirinin gerektiğinde keşif ve bilirkişi incelemesi yapılmak suretiyle belirlenerek, taşınmaz bedeli ve kira gelirinin davacı kadını yoksulluğa düşmekten kurtarıp kurtarmayacağı değerlendirilerek, yoksulluk nafakası istemi hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve incelemeyle yazılı şekilde yoksulluk nafakasına hükmedilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden mahkemece taraflara yüklenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre, evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda, davalı erkeğin daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddedilmesi doğru değildir. 
b-Boşanma veya ayrılık vukuunda çocuk kendisine tevdi edilmemiş taraf gücüne göre onun bakım ve eğitim giderlerine katılmakla yükümlüdür (TMK.md.182). Bu hususu hakimin görevi gereği kendiliğinden dikkate alması gerekmektedir. O halde, velayeti anneye tevdi edilen ortak çocuk .............. için iştirak nafakasına hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1/b, 2/a ve 2/b bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi.11.01.2016 (Pzt.)
www.kararara.com

30.03.2016